Mijn verhaal vertellen: Van zwerven naar schrijven
De ingebouwde dicteerfunctie op Apple apparaten helpt enorm. Het dicteren zelf bleek echter veel moeilijker dan verwacht. Het probleem is dat ik soms de neiging heb om te ratelen als ik praat, misschien niet de meest duidelijke persoon om tegen te praten. Maar dat zal wel makkelijker worden naarmate ik meer oefen.
Er zat niets anders op dan in het diepe te springen. Deze week besloot ik te proberen alles te dicteren. Het ging niet allemaal zoals gepland, maar ik denk dat ik er uiteindelijk (min of meer) ben gekomen. Dit is hoe de week is verlopen.
Mijn AI-assistent suggereert hoofdlijnen, onderwerpen of subtiliteiten waar ik niet aan had gedacht. Het eigenlijke schrijven doe ik zelf. De assistent geeft me ook advies als ik saai ben, als ik ervoor kies om te luisteren.
Als je goed kijkt naar het scherm in de gegenereerde afbeelding, is de documenttitel "The Dic ttigg". Dat moet toch iets betekenen?
Ik heb de afgelopen weken nagedacht over de toekomst van deze nieuwsbrief. Ik probeer te beslissen wat ik wil halen uit het wekelijks schrijven. Ik ben er nog niet zeker van, maar er komen veranderingen aan. Zie de laatste gedachten voor meer informatie als je geïnteresseerd bent. 😉
De lengtes waarover we spreken: Het dubbele pad van dicteren
Voor korte stukken, zoals deze nieuwsbrief, staat het thema vast en is dicteren redelijk eenvoudig. Er is over het onderwerp nagedacht, dus het dicteren van het grootste deel van de tekst zal niet veel problemen opleveren.
Hetzelfde kan helaas niet gezegd worden van fictie in lange vorm. Er is geen onderwerp waar we ons schrijven op kunnen baseren, niet echt. Er dwarrelen alleen ideeën rond in de grijze massa die we hersenen noemen. Er valt niets vast te leggen, niets concreets in ieder geval. Het leven als creatieveling is soms klote, maar we zouden het niet anders willen.
Spraak-naar-tekst: creatief schrijven op basis van dicteren
Zoals je misschien al hebt begrepen, is mijn huidige langetermijnproject fictie. Het genre is niet belangrijk, maar het gaat erom een techniek en een proces uit te werken die voor mij werken. Voor iedereen zal dit anders zijn; de enige manier om uit te vinden wat voor jou werkt is dingen uitproberen.
Speech schrijven: Het Bullet-Point Experiment
In het begin leverde het dicteren een bijna onsamenhangende puinhoop op. Combinaties van zelftwijfel en het gevoel dom te zijn om tegen mezelf te praten. De uitgeschreven tekst zit vol met herhaalde woorden, slechte vertalingen en veel 'ums' en 'ers'. Als dit zo goed zou worden, zou ik sneller typen.
Ik had een methode of techniek nodig die bij me paste. Ik had een paar verschillende opties om uit te proberen. Ik weet dat sommige podcasts een eenvoudig script hebben dat bestaat uit opsommingstekens. Misschien zou dat werken?
Ik koos een scène waaraan gewerkt moest worden en schreef vervolgens een script op basis van opsommingstekens. Aan de hand hiervan dicteerde ik de scène, opsommingsteken voor opsommingsteken, waarbij ik in wezen het script volgde. Zoals je misschien al vermoedde, was het resultaat bedroevend - en dat is een understatement.
Aan de hand van de opsommingstekens uit het script dicteerde ik elk opsommingsteken uit het script, in een poging een redelijk goed opgebouwd verhaal te produceren. Maar het enige wat ik kreeg was een bijna onsamenhangende brij, opgedeeld in mooie paragrafen. Duidelijk niet de juiste manier, tenminste nu nog niet. Misschien als ik meer ervaring heb met dicteren, is het een optie voor bepaalde teksten.
Het was niet de meest succesvolle methode, tenzij het doel was om een opsomming van onzin te produceren.
Mindful mijmeringen: Het bewuste pad van dicteren
Het was tijd om afstand te nemen en uit te zoeken wat ik precies probeerde te bereiken. Ik had een algemene opzet voor de scène, die ik uitbreidde in kleinere delen. In mijn geestesoog kon ik zien hoe de scène zich moest afspelen. In plaats van te proberen me een weg door de hele scène te dicteren, hoopte ik dat het veel effectiever zou zijn om de scène stap voor stap door te werken.
De truc lijkt te zijn om niet te proberen het hele gedeelte in één keer te dicteren. Geniet van het creatieve proces in plaats van te stressen en je zelfbewust te voelen. Toen ik moest pauzeren, pauzeerde ik. De resulterende transcriptie kwam een stuk dichter bij het gewenste verhaal. Maar later in Scrivener moest ik het nog wel bewerken.
Dit proces voelde voor mij veel natuurlijker aan. Ik wist in grote lijnen hoe de scène zich zou ontvouwen. Door de scène op te splitsen in kleinere delen, kon ik de hele scène in minder dan een uur dicteren en de aantekeningen in de juiste volgorde in mijn Scrivener-project plakken. Nog een uur om de scène te bewerken en ik had het kale gedeelte af.
Ik heb nagedacht over wat voor type creatief schrijver ik zou kunnen zijn. Was ik een Outliner of een Ontdekkingsschrijver (de meer gebruikelijke naam is een Pantser, maar ik geef de voorkeur aan de term Ontdekkingsschrijver; met dank aan Joanna Penn hiervoor)? Het blijkt dat ik een Outliner ben of misschien een kruising. Kijk voor geïnteresseerden eens naar dit artikel van Writer's Digest: Wat is een Pantser schrijver?
Super eenvoudig houden: Dicteergemak
Vorige week heb ik het gehad over de hulpmiddelen die ik gebruik om te dicteren, waaronder ingewikkelde half-functionele snelkoppelingen op mijn iPhone en betaalde apps zoals VoicePen. Na een paar uur zoeken naar iets dat werkte voor mij en mijn stijlkeuzes, herinnerde ik me dat alle Apple apparaten al jaren ingebouwd dicteren hebben. Met elke nieuwe versie van de software is het alleen maar beter geworden.
Ik heb besloten om de standaard Notities App te gebruiken, meestal op mijn iPhone maar af en toe op mijn iPad of rechtstreeks op mijn MacBook. De oplossing is zo simpel en werkt als een zonnetje: Open een nieuwe notitie, voeg optioneel een titel toe, selecteer de knop Microfoon en begin te dicteren. Simpeler kan het niet.
Met wat oefening wordt het dicteren makkelijker. Ik kan zelfs rechtstreeks van de Mac naar Ulysses dicteren. Om de een of andere reden voelt het echter niet zo natuurlijk als rechtstreeks in een iPhone Note dicteren. Ik denk dat dit vooral komt omdat ik met de iPhone rond kan lopen om na te denken en te dicteren terwijl ik bezig ben. Achter een computer zitten voelt niet zo intuïtief.
Commando's voor het dicteren van tekst op de Mac
Het is eenvoudig te kopiëren en te plakken in de schrijfapp; dat zou Ulysses zijn voor deze nieuwsbrief. Voor de lange versie, Scrivener. Dit artikel is voornamelijk geschreven, of moet ik zeggen gedicteerd, via een simpel briefje. Toen ik het gevoel had dat de basis klaar was, stopte ik met dicteren, ging achter de MacBook zitten en kopieerde de tekst naar een nieuw Ulysses-document.
Ik heb dit al eerder gezegd, maar het kan geen kwaad om het te herhalen. Hou je niet van het Apple ecosysteem?
Productiviteit: De impact van dicteren meten
Eerlijk gezegd heeft het niet veel geholpen met de nieuwsbrief van deze week. Maar dat kwam doordat ik te veel tijd heb besteed aan het experimenteren met dicteren voor het long-form project, uit lunchen ben geweest met mijn vrouw en meer dan een halve dag vrij heb genomen om Dune Part Two te kijken.
Ik kom er wel. Dicteren is net als alles; je moet het oefenen om er de vruchten van te plukken. Aan het begin van de week had ik geluk als het resultaat 200 woorden (bijna) voltooide tekst opleverde. Maar aan het eind van de week haalde ik consequent en ruimschoots mijn doelstelling voor het aantal woorden per sessie, momenteel een bescheiden 750 woorden per sessie.
Ik zie dat ik, met meer oefening, het doel met een gerust hart zou moeten kunnen verhogen naar 1000 woorden of meer. Als dit lukt zoals ik verwacht en hoop, heb ik de eerste kladversie een maand of twee eerder dan verwacht klaar om geredigeerd te worden. Dit is een goede zaak.
Eindgedachten en toekomstplannen
De afgelopen week heb ik alles eerst gedicteerd. Dit is niet alleen voor deze nieuwsbrief, maar ook voor een lang project. Het wordt wel makkelijker - niet per se beter, maar makkelijker.
Ik schrijf deze nieuwsbrief nu al meer dan een jaar. Hoewel mijn publiek in de loop van dit jaar is gegroeid, blijft het bescheiden. Maar dat verbaast me niet; als ik door de meer dan vijftig artikelen kijk, zie ik dat niet alleen het onderwerp van elk artikel in de loop der tijd is veranderd, maar dat ook mijn schrijversstem volledig is veranderd.
Ik weet dat een schrijver, om een publiek op te bouwen, consequent op één of twee gebieden moet schrijven. Misschien komt dat met de tijd, of misschien ook niet. Het hangt natuurlijk van mij af en waar ik in de toekomst over schrijf.
De nieuwsbrieven lijken vier hoofdgebieden te hebben: Business, Creativiteit, Geestelijke gezondheid en Solopreneurship. Misschien is het tijd om ons alleen op gerelateerde gebieden te concentreren of de inhoud op te splitsen.
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.
Bekijk hier meer artikelen, berichten en discussies over zaken en creatief schrijven op Medium. Als je dat nog niet hebt gedaan, abonneer je dan op Medium. Of volg me hier op Substack. De Substack-nieuwsbrief is een door lezers ondersteunde publicatie. Om nieuwe berichten te ontvangen en mijn werk te steunen, kunt u overwegen een gratis of betaalde abonnee te worden. Ik zou de steun op prijs stellen; je zult er geen spijt van krijgen. 👍
Ik bied mijn lezers mijn excuses aan voor sommige spellingen die volgens jullie onjuist zijn. Ik ben geboren en getogen in het Verenigd Koninkrijk en dit is de spelling waar ik me prettig bij voel (Grammarly is er in ieder geval blij mee).